.et-social-linkedin a.icon:before { content: "\E09D"; }

Jeżeli zastanawiasz się co kryje się pod pojęciem „kosztów uzyskania przychodów” w odniesieniu do prowadzonej przez Ciebie spółki z o.o., odpowiedzi znajdziesz w poniższym artykule.

Czym są koszty uzyskania przychodów?
Warunki uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu
Dokumentacja kosztów uzyskania przychodów
Przykładowe koszty uzyskania przychodów
Podatek CIT a koszty uzyskania przychodów
Koszty członków zarządu
Koszt delegacji pracownika
Indywidualne interpretacje podatkowe a koszty
Środki trwałe
Kary i odszkodowania
Podsumowanie

 

Czym są koszty uzyskania przychodów?

Koszty uzyskania przychodu to jedno z najważniejszych pojęć, które rozumieć powinien zarówno każdy przedsiębiorca, jak i każdy księgowy. Zanim przejdziemy do szczegółowego opisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodu, spróbujmy je zdefiniować. Definicję kosztów uzyskania przychodu w odniesieniu do spółki z o.o. można znaleźć w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT): 

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem, zgodnie z ustawą o CIT, kosztem uzyskania przychodów jest każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, za wyjątkiem kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Im więcej kosztów uzyskania przychodów wykażesz w swojej działalności, tym niższy podatek dochodowy zapłacisz. Musisz jednak pamiętać, że próba zawyżenia kosztów uzyskania przychodu, celem obniżenia podstawy opodatkowania, może narazić Cię na poważne konsekwencje ze strony organów podatkowych.

Podstawą do uznania, że dany koszt służy uzyskaniu przychodów, jest ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością uzyskania przychodów. Warto podkreślić, że o zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów nie decyduje faktyczne uzyskanie przychodu, lecz możliwość jego uzyskania. Nie zmienia to jednak faktu, że relacja pomiędzy kosztem a możliwością uzyskania przychodu musi zaistnieć.

Lista kosztów, które są uwzględniane jako koszty uzyskania przychodów nie jest zamknięta, co wynika z nieograniczonej liczby zdarzeń gospodarczych, związanych z prowadzoną działalnością.

Warunki uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu

Aby koszt został uznany za koszt uzyskania przychodu, musi on posiadać następujące cechy:

 

Dokumentacja kosztów uzyskania przychodów

Ustawa o CIT nie zawiera ścisłych wytycznych dotyczących dokumentowania kosztów uzyskania przychodów. Prowadząc spółkę z o.o. jesteś jednak zobowiązany do prowadzenia ewidencji rachunkowej, w sposób który umożliwia określenie dochodu (straty) oraz podstawy opodatkowania i podatku. Sposób prowadzenia księgowości w spółce z o.o. opisaliśmy szerzej w tym artykule.

Prowadząc spółkę z o.o., a tym samym księgi rachunkowe, jesteś zobowiązany do dokumentowania kosztów uzyskania przychodów dowodami księgowymi, wymienionymi w ustawie o rachunkowości. Należą do nich:

  • dowody zewnętrzne obce – otrzymane od kontrahentów (np. faktury VAT, rachunki, noty obciążeniowe, umowy kupna-sprzedaży, wyciągi bankowe),
  • dowody zewnętrzne własne  przekazywane w oryginale kontrahentom (np. faktury VAT, rachunki, weksle, polecenia przelewu, czeki),
  • dowody wewnętrzne – dotyczące operacji wewnątrz jednostki (np. KW, KP, listy płac, protokoły szkód).

Największe znaczenie w kontekście kosztów uzyskania przychodów mają dowody zewnętrzne obce oraz dowody wewnętrzne. Dowody księgowe powinny zawierać następujące informacje:

  1. rodzaj dowodu i jego numer identyfikacyjny,
  2. określenie stron dokonujących operacji gospodarczej (nazwy, adresy),
  3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,
  4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą – także datę sporządzenia dowodu,
  5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,
  6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Dowody księgowe mogą jednak nie zawierać danych, o których mowa w punktach 1-3 oraz 5, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów. Dane o których mowa w punkcie 6 również mogą nie znaleźć się na dowodzie księgowym, jeżeli wynika to z techniki dokumentowania zapisów księgowych.

Przykładowe koszty uzyskania przychodów

Koszty uzyskania przychodów można podzielić na bezpośrednie (bezpośrednio związane z przychodami) oraz pośrednie. Koszty bezpośrednie to przykładowo:

  • towary handlowe,
  • usługi podwykonawców,
  • wynagrodzenia pracowników produkcji.

Koszty pośrednie dotyczą wydatków związanych z prowadzoną działalnością, ale niemających bezpośredniego wpływu na osiągnięte przychody – są to koszty związane z całokształtem działalności podatnika:

  • domena internetowa,
  • usługi księgowe,
  • usługi prawne,
  • utrzymanie i wyposażenie lokalu (czynsz, media),
  • opłaty bankowe,
  • leasing,
  • odpisy amortyzacyjne,
  • koszty reklamy,
  • koszty związane z użytkowaniem pojazdów, m.in. koszt paliwa. Należy jednak pamiętać, że od 2019 roku do kosztów uzyskania przychodu możesz zaliczyć 75% kosztów eksploatacji samochodu używanego również w celach niezwiązanych  z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, możesz zajrzeć do artykułu: Spółka z o.o. – co nowego w 2019?

W przypadku wspomnianych wyżej kosztów reklamy, zwróćmy szczególną uwagę na fakt, że gdy przekażemy naszym klientom prezenty w postaci alkoholu lub czekoladek, najprawdopodobniej zostaną one uznane przez urząd skarbowy za koszty reprezentacji i niestety nie zaliczymy ich do kosztów uzyskania przychodów. Najlepiej, aby nasze podarunki miały logo naszej firmy. Wtedy istnieje większa szansa, że taki wydatek zostanie uznany za formę reklamy. Nie dotyczy to jednak np. wspomnianych alkoholi, które niemal zawsze zostaną uznane za reprezentację, a nie reklamę. Podobnie jest w przypadku bardzo drogich prezentów. Granica między reklamą a reprezentacją jest nieostra, w związku z czym w niektórych przypadkach trudno z góry ustalić, co należy traktować jako reklamę, a co jako reprezentację. Zalecana jest tu szczególna rozwaga. Jeżeli nie masz pewności, możesz złożyć wniosek o indywidualną interpretację podatkową.

Jeżeli rozpoczynasz prowadzenie swojej działalności, warto abyś pamiętał, że koszty, które ponosisz przed jej zarejestrowaniem również mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W większości przypadków, jeżeli będą one spełniać wymienione wcześniej warunki, będzie można je do takich kosztów zakwalifikować. Należy pamiętać, że mowa tu o kosztach poniesionych przed zarejestrowaniem spółki w KRS, ale po sporządzeniu umowy spółki, tj. na etapie spółki z o.o. w organizacji. Przepisy ustawy o CIT mają bowiem zastosowanie do spółek kapitałowych w organizacji. Nie można jednak wliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki, kosztów które zostały poniesione przez jej założycieli przed zawiązaniem spółki.

 

Podatek CIT a koszty uzyskania przychodów

Spółka z o.o. posiadając osobowość prawną jest zobowiązana do opłacania podatku dochodowego od osób prawnych. CIT płaci się od dochodu stanowiącego sumę:

  • dochodu z zysków kapitałowych,
  • dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

W przypadkach określonych przepisami ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania może być również przychód.

Dochodem ze źródła przychodów (ze wskazanymi w ustawie zastrzeżeniami) jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należy zapłacić, w terminie do 20-tego dnia następnego miesiąca. Stawka podatku CIT wynosi standardowo 19%. Z początkiem 2019 roku wprowadzono ułatwienie dla małych spółek, polegające na obniżeniu tej stawki do 9% (od przychodów innych niż z zysków kapitałowych). Działanie to ma być ukłonem w stronę rozwoju małych przedsiębiorstw (tzw. małych podatników, dla których wysokie podatki były przeszkodą w prowadzeniu działalności) oraz zachęcić nowych inwestorów do zakładania własnych firm. Począwszy od 2021 r. niższa stawka CIT-u obowiązuje podatników, których przychody nie przekroczyły równowartości 2 mln euro

Koszty członków zarządu

Na członka zarządu zostajesz powołany odpowiednią uchwałą wspólników. Powołanie nie oznacza nawiązania stosunku pracy z członkiem zarządu w rozumieniu prawa pracy. Najprościej mówiąc, powołanie na członka zarządu to powierzenie określonej funkcji. Oprócz powołania, możesz zawrzeć ze spółką umowę o pracę, umowę zlecenie, czy też kontrakt menedżerski.

Wynagrodzenie wypłacane członkom zarządu, zatrudnionym na podstawie umowy: o pracę, zlecenie, dzieło itp. jest z perspektywy spółki kosztem. Wynagrodzenie oraz wszelkie dodatkowe świadczenia dla Ciebie jako członka zarządu, powinny być określone w uchwale zgromadzenia wspólników. Jeśli jesteś zatrudniony na podstawie umowy o pracę lub innej umowy, wynagrodzenie określa organ albo osoba powołana uchwałą zgromadzenia wspólników do zawarcia z Tobą tej umowy.

Dokształcanie pracowników może być zaliczone do kosztów, jeżeli szkolenie jest ściśle związane z charakterem działalności gospodarczej oraz obowiązkami wykonywanymi przez daną osobę. Gdy kurs ma na celu zwiększenie poziomu ogólnej wiedzy, nie możesz go zakwalifikować do kosztów. Możesz jednak zakwalifikować do nich szkolenia, podczas których zdobyłeś wiedzę, która może być wykorzystana do prowadzenia działalności bądź zarządzania spółką.

Inaczej prezentuje się zagadnienie nieobowiązkowych świadczeń zdrowotnych (prywatna opieka medyczna). W przypadku zawarcia umowy o pracę z członkiem zarządu, tego rodzaju koszt będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, o ile wykażemy związek między tym kosztem a osiągnięciem, zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodu. W przypadku powołania lub umowy cywilnoprawnej wykazanie tego związku może okazać się znacznie trudniejsze.

W sytuacji, gdy członkowie zarządu chcieliby zakwalifikować do kosztów obiad w ekskluzywnej restauracji, podczas którego omawiano sprawy spółki, przedstawiciel urzędu skarbowego mógłby uznać, że nie ma tutaj do czynienia z kosztem uzyskania przychodów. W takiej sytuacji musiałbyś udowodnić, że omawianie spraw spółki mogło mieć miejsce tylko w restauracji, a przeprowadzenie rozmowy w innym miejscu uniemożliwiłoby uzyskanie takich samych efektów.

Często można spotkać się z sytuacją, w której członek zarządu jest zarazem udziałowcem spółki. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT nie uważa się za koszty, wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców. Przepis ten nie będzie miał zastosowania w przypadku, gdy udziałowiec będzie wykonywać na rzecz spółki świadczenia, które są wzajemne oraz obustronne.

 

Koszt podróży służbowej pracownika

Omawiając koszty podróży służbowej pracownika, zwróćmy uwagę na różnicę między oddelegowaniem pracownika a podróżą służbową. Mówiąc o podróży służbowej, mamy na myśli sytuację, w której pracownik wykonując zadanie służbowe odbywa na polecenie pracodawcy podróż poza miejscowość, będącą siedzibą pracodawcy lub stałym miejscem pracy pracownika.

Podróż służbową należy odróżnić od „delegacji”. Jest to potoczny zwrot, określający często właśnie podróż służbową. Możemy mówić natomiast np. o oddelegowaniu pracownika poza UE, czy też o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług. Przez delegację można rozumieć skierowanie do pracy w innym miejscu niż siedziba pracodawcy. Podróż służbowa nie jest jednak delegacją. Zgodnie z uchwałą 7-osobowego składu Sądu Najwyższego podróż służbowa ma charakter incydentalny, tymczasowy i krótkotrwały. Delegacja jest natomiast skierowaniem do pracy w innym miejscu, a nie jedynie do wykonania incydentalnego i krótkotrwałego zadania. W tej części artykułu skupimy się wyłącznie na kosztach podróży służbowej.

Warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej powinien w sp. z o.o. określać układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę. Ich postanowienia nie mogą jednak ustalać diety za dobę podróży służbowej w wysokości niższej niż dieta pracownika zatrudnionego w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej określone w stosownym rozporządzeniu.

Jeżeli układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawierają warunków wypłacania należności z tytułu podróży służbowej, stosuje się przepisy rozporządzenia (Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej). Zgodnie z przepisami rozporządzenia, pracodawca określa rodzaj i klasę środka transportu właściwego do odbycia podróży służbowej.

Jeśli poruszamy się prywatnym pojazdem, otrzymujemy zwrot za każdy przebyty kilometr. Pracodawca pokrywa koszty używania samochodu do celów służbowych, według stawek za każdy kilometr przebiegu, w maksymalnej wysokości:

  • dla samochodów osobowych o pojemności do 900 cm3 – 0,5214 zł,
  • dla samochodów osobowych o pojemności powyżej 900 cm3 – 0,8358 zł,
  • dla motocykli – 0,2302 zł,
  • dla motorowerów – 0,1382 zł.

Podróż służbowa wiąże się również z kosztami wyżywienia. Pracownikowi przysługuje tzw. dieta. W przypadku podróży trwającej nie więcej niż dobę, pełna dieta w kwocie 45 zł przysługuje pracownikowi, którego podróż trwa 12 lub więcej godzin. W przypadku podróży trwającej od 8 do 12 godzin, dieta wynosi 15 zł, czyli 50% diety pełnej, a w przypadku podróży poniżej 8 godzin dieta nie przysługuje. 

Pracownikowi odbywającemu podróż trwającą dłużej niż dobę przysługuje za każdą dobę dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

  • do 8 godzin – przysługuje 50% diety,
  • ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Jeśli pracownik będzie miał częściowo zapewnione wyżywienie, pracodawca zmniejsza dietę o:

  • 25% w przypadku śniadania, 
  • 50% w przypadku obiadu, 
  • 25% w przypadku kolacji. 

Diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika są wolne od podatku dochodowego oraz nie stanowią podstawy do naliczenia składek ZUS, o ile nie są wyższe niż w przywołanych wyżej przepisach.

W przypadku, gdy podczas podróży służbowej pracownik jest zmuszony do korzystania z noclegu, przysługuje mu zwrot kosztów na podstawie rachunku, jednak w wysokości nie wyższej niż dwudziestokrotność stawki diety (760 zł). W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem i przekraczających wspomniany limit.

Jeżeli pracownikowi nie zapewniono bezpłatnego noclegu i nie okaże on rachunku, przysługuje mu ryczałt za nocleg w wysokości 150% wartości pełnej diety (57 zł). Warunkiem jest jednak to, że nocleg musi trwać min. 6 godzin, między 21:00 a 7:00.

Dieta a podróż zagraniczna

Wysokość diety w podróży zagranicznej jest zależna od wysokości diety obowiązującej w danym kraju:

  • do 8 godzin – ⅓ diety zagranicznej,
  • od 8 do 12 godzin – ½ diety zagranicznej,
  • ponad 12 godzin – pełna dieta zagraniczna.

W przypadku zapewnienia przez pracodawcę całodobowego wyżywienia, pracownik otrzyma 25% diety. Jeśli pracownik będzie miał częściowo zapewnione wyżywienie pracodawca zmniejsza dietę o:

  • 15% w przypadku śniadania, 
  • 30% w przypadku obiadu, 
  • 30% w przypadku kolacji. 

Podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów za nocleg w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach określonego w przepisach limitu dla państwa, w którym nocował. Jeśli pracownik nie okaże rachunku, przysługuje mu ryczałt w wysokości 25 % wspomnianego wyżej limitu za nocleg.

Jeśli podróż zagraniczna trwa ponad 30 dni lub jest to podróż poza Europę, pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłaconego w cenie biletu.

W przypadku choroby powstałej podczas podróży zagranicznej, pracownik otrzyma również zwrot związany z udokumentowanymi niezbędnymi kosztami leczenia za granicą. Zwrotowi nie podlegają koszty zakupu leków, których nabycie za granicą nie było konieczne. Nie można również uwzględnić kosztów zabiegów plastycznych i kosmetycznych, zakupu protez ortopedycznych, dentystycznych oraz okularów.

Indywidualne interpretacje podatkowe a koszty

Problematyka kosztów uzyskania przychodów jest bardzo zawiła. Często przedsiębiorcy nie wiedzą czy dany zakup mogą uznać za koszt. Z pomocą przychodzi Krajowa Informacja Skarbowa (KIS). Podatnicy mają możliwość złożenia wniosku o indywidualną interpretację podatkową. Jego koszt to 40 zł. Składając wniosek musimy w wyczerpujący sposób opisać zaistniałą sytuację faktyczną lub zdarzenie przyszłe, a także nasze stanowisko. Dyrektor KIS udzieli nam interpretacji zawierającej pozytywną bądź negatywną ocenę naszego stanowiska. W przypadku oceny negatywnej zawsze dostaniemy również uzasadnienie prawne. Jeśli chcemy znaleźć przypadek podobny do naszego, możemy skorzystać z wyszukiwarki interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacje indywidualne dotyczą bardzo konkretnych problemów, na które natrafiają przedsiębiorcy. Często kluczowe znaczenie dla rozpoznania sprawy mają drobne detale. Poniżej przedstawiamy przykładową interpretację  Dyrektora KIS dotyczącą możliwości zaliczenia garnituru do kosztów uzyskania przychodów:

  • Działalność prawnicza oraz usługowa – garnitur z logo firmy.

Wnioskodawca argumentował, że wykonywana przez niego praca wymaga dobrej prezencji na spotkaniach biznesowych oraz szkoleniach. Zamierzał zakupić garnitury, koszule i odzież wierzchnią, które miał nosić wyłącznie w celach zawodowych. Podjął decyzję, że będą one oznaczone logo jego firmy. Jego zdaniem wydatki na zakup wymienionej wyżej odzieży oraz wykonanie na niej logo identyfikującego firmę, jak również wydatki związane praniem tej odzieży powinny móc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Odzież ta spełnia zdaniem wnioskodawcy funkcję reklamową, pozostając w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Dyrektor KIS podjął decyzję o uznaniu stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe. Garnitur z logo firmy można w jego opinii zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu. Argumentuje on, iż garnitur z widocznym logo, spełnia funkcję reklamową, gdyż zmierza do zwiększenia rozpoznawalności firmy.

W podobnej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (uprawniony do wydawania interpretacji na podstawie starszych przepisów) uznał stanowisko innego wnioskodawcy za nieprawidłowe:

  • Działalność gospodarcza związana z wystawieniem przedstawień artystycznych, obsługą muzyczną imprez okolicznościowych oraz bankietów.

Wnioskodawca argumentował, że dla profesjonalnej obsługi klientów ważny jest jego wizerunek, tj. ubiór, będący ważnym elementem prezentacji firmy.

Stanowisko wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe. Uznano, że wydatki poniesione na zakup garnituru nie mogą być uznane za wydatki poniesione na zakup ubioru służbowego. Ubiorem służbowym będzie, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, taki ubiór, którego noszenie przy świadczeniu pracy, czy wykonywaniu określonej działalności, jest obowiązkiem osoby ten strój noszącej. Ubiór służbowy powinien charakteryzować się jakimś stopniem wyróżnienia, powodującym, że niemożliwe, czy też niecelowe byłoby używanie go na potrzeby prywatne, np. mundur, odzież robocza charakterystyczna dla firmy poprzez barwę, krój, logo itp. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej m.in. z racji braku wyróżnienia (np. w postaci logo), wydatki na zakup odzieży, o której mowa we wniosku mają charakter osobisty i nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą. Ponadto mają one charakter reprezentacyjny, a koszty reprezentacji nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

 

Środki trwałe

W przypadku zakupu środka trwałego (np. maszyny produkcyjnej) lub wartości niematerialnej bądź prawnej (np. licencji na program komputerowy), które będziesz wykorzystywać dłużej niż rok, a ich wartość przekroczy 10 000 zł, masz obowiązek zaliczyć je do ewidencji środków trwałych lub ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku, gdy wartość początkowa składnika majątku nie przekracza 10 000 zł, wydatki które poniesiesz na jego zakup możesz zaliczyć do kosztów w miesiącu oddania ich do używania.

Gdy zakupiliśmy np. maszynę niezbędną do wytwarzania produktów, które oferujemy, ale przed oddaniem jej do użytku musieliśmy ponieść wydatki związane z przystosowaniem jej do użytkowania (np. transport, montaż), musimy doliczyć je do wartości początkowej maszyny. W efekcie nie będziemy mogli zaliczyć wydatków poniesionych na przystosowanie maszyny do użytkowania bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, w momencie ich poniesienia. Zostaną one rozłożone na cały okres użytkowania maszyny. W ten sposób zwiększą jej comiesięczne odpisy amortyzacyjne.

Koszty związane z utrzymaniem maszyny w stanie zdatnym do użytku mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, iż celem poniesienia tych kosztów jest osiągnięcie w przyszłości przychodów, poprzez wykorzystanie maszyny w procesie produkcji

W przypadku chęci przebudowy, rozbudowy bądź adaptacji składnika majątku (np. wyżej wspomnianej maszyny), możesz powiększyć wartość początkową środka trwałego o wartość ulepszenia, o ile wartość wydatków na ulepszenie w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł, a wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej, w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania. Gdy wydatki na taką modernizację w roku podatkowym nie przekroczą kwoty 10 000 zł, należy zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. 

Jeśli zakupisz np. maszynę, która została sfinansowana dzięki dotacji, dotacja ta będzie wolna od CIT, o ile będziesz amortyzować środek trwały zgodnie z przepisami. Amortyzowanie środka trwałego jest warunkiem, który musi zostać spełniony, aby dotacja była zwolniona od opodatkowania. Amortyzacji nie można jednak zaliczyć do kosztów podatkowych w części, która odpowiada wydatkom na nabycie środka trwałego, które możesz odliczyć od podstawy opodatkowania lub które zostały Ci zwrócone w jakiejkolwiek formie (np. w formie dotacji).

Kary i odszkodowania 

Do kosztów uzyskania przychodów nie możesz zakwalifikować nałożonych na Twoją spółkę kar pieniężnych, które zostały nałożone w postępowaniu skarbowym, karnym, administracyjnym lub w sprawach o wykroczenie oraz odsetek od nich. Kosztami uzyskania przychodów nie są również kary, opłaty i odszkodowania oraz odsetki od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska oraz niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Kary umowne i odszkodowania, które musisz wypłacić z tytułu np. wad dostarczonych towarów, zwłoki w wykonaniu usługi bądź dostarczeniu towaru wolnego od wad, również nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. 

Podsumowanie

Koszty uzyskania przychodów to jeden z najbardziej zawiłych problemów prawa podatkowego. Opisane powyżej aspekty tego zagadnienia stanowią jedynie wierzchołek góry lodowej. Jeżeli zainteresowałeś się omawianymi tutaj kwestiami bądź Twoja sytuacja jest bardziej skomplikowana niż opisane tutaj, skontaktuj się z nami lub umów się na bezpłatną konsultację z jednym z naszych doradców. Chętnie pomożemy.

Masz pytania? Napisz do nas!

Pole obowiązkowe
Pole obowiązkowe
Pole obowiązkowe

Biuro Rachunkowe

SOVA Księgowość

5/5 - (15 votes)
Polityka Prywatności i Plików Cookies Ta strona korzysta z plików cookies. Korzystając z tej strony akceptujesz używanie cookies, zgodnie z Twoimi ustawieniami przeglądarki internetowej.
Zgoda